Nie dziękuję, czyli, jak wyznaczać własne granice
Własne granice a to, czym skorupka za młodu nasiąknie…
Dzieciństwo i wczesna młodość mają diametralny wpływ na nasze myślenie o sobie, poczucie powinności i obowiązku, a także na kluczowe przekonania, w ramach których funkcjonujemy przez większość życia. Częściowo zasady te zostały nam wpojone przez rodziców/opiekunów, a częściowo wynikają z naszych doświadczeń i tego, jak postrzegamy siebie. Jeśli:
- nie zostaliśmy nauczeni mówienia o swoich potrzebach,
- dorośli nie dawali nam przestrzeni do wypowiadania się i nie szanowali naszego zdania,
…to bardzo możliwe, że wyrobiło się w nas przekonanie, że nasze opinie i uczucia nie są ważne. To z kolei często prowadzi w stronę uległości wobec innych, bo przecież ich zdanie jest ważniejsze niż nasze…
Poczucie winy a własne granice
Zaryzykuję stwierdzenie, że będąc dzieckiem prawdopodobnie niejeden raz, słyszałaś od kogoś bliskiego zdania typu „jeśli nie zrobisz tego, o co Cię proszę, to będzie mi smutno…”. Przypomnij sobie, jak się czułaś, słysząc taki komunikat? Osoby wrażliwe, empatyczne są bardziej podatne na wpływ drugiej osoby, szczególnie jeśli dotyczy to ich najbliższego otoczenia. Trudno się potem dziwić, że będąc już osobą dorosłą, masz problem z odmawianiem innym. Być może sama bezwiednie, w podobny sposób zwracasz się do swojego dziecka, zataczając błędne koło… A przecież każda z nas chce, aby nasze dzieci w przyszłości były szanowane, potrafiły wyrazić własne zdanie i „zawalczyć o swoje”, by nikt nie wykorzystywał ich dobroci.
Skąd dzieci mają czerpać wiedzę, jeśli nie od nas dorosłych? To właśnie Ty jesteś pierwszym wzorcem dla swojego dziecka! Pamiętaj o tym, rozmawiając z nim czy z innym dorosłym. Daj drugiej osobie szansę i przestrzeń na wypowiedzenie się. Spróbuj zaakceptować jej zdanie, nawet jeśli nie do końca się z nim zgadzasz. WAŻNE: akceptacja to przyjęcie, że druga osoba ma swoje zdanie. Zdanie „rozumiem, że tak myślisz, chociaż uważam inaczej” nie oznacza Twojej zgody na coś.
Chcesz zmienić swoje otoczenie? Zacznij od zmiany w sobie!
Stawianie granic może być trudne, szczególnie jeśli dopiero się tego uczysz. Ale trudne wcale nie oznacza, że niemożliwe! Każdy krok w kierunku postawienia zdrowych granic wokół swojej osoby czy też rodziny, to krok w kierunku zmiany, która może odmienić nie tylko Twoje życie, ale i życie Twojego najbliższego otoczenia.
Zanim zdecydujesz się spełnić czyjąś prośbę, zastanów się, jak się z tym czujesz. Może ktoś podejmuje decyzje bez konsultacji z Tobą? Pomyśl, jakie uczucia to w Tobie wywołuje. Pierwszym krokiem do postawienia granicy niech będzie CZAS, który sobie podarujesz. „Daj mi chwilę, muszę to przemyśleć”, „zastanawiałam się nad tym i uważam, że…”. To nie jest aroganckie, ani egoistyczne. To zupełnie neutralne zdania, sugerujące, że chcesz podjąć decyzję świadomie i masz swoje zdanie! Podaruj sobie chwilę na te przemyślenia. Zasługujesz na to. Porozmawiaj z drugą osobą o tym, co naprawdę myślisz i jak się czujesz. Być może wspólnie dojdziecie do kompromisu, akceptowalnego dla obu stron.
Każda zmiana potrzebuje czasu!
To prawda, że nie od razu Kraków zbudowano. Już sam fakt, że myślisz o zmianie, nieśmiało stawiasz kroki w budowaniu zdrowych granic, jest wyrazem Twojej odwagi! Pamiętaj, że największe blokady mamy w głowie. Daj sobie szansę, powtarzaj, że to, co robisz, jest okej. Początki bywają trudne, możesz spotkać się z niezrozumieniem ze strony otoczenia, które przywykło do innej wersji Ciebie. To nic. Inni także to zaakceptują, a jeśli nie, to będzie to ich problem, nie Twój. Bądź dla siebie wyrozumiała i cierpliwa. Niczym najlepszy ogrodnik dbaj czule i pielęgnuj, a owoce z czasem przyjdą.
Autor: Dorota Klincewicz – life Coach, edukator rodzicielski, trener TUS, praktyk metody Kids’Skills, Pracownia D.K. – Strona główna | Facebook
_______________________________
Źródła zdjęć:
https://pl.freepik.com/zdjecia/reka’>Ręka zdjęcie utworzone przez wayhomestudio – pl.freepik.com
https://pl.freepik.com/zdjecia/tlo’>Tło zdjęcie utworzone przez mindandi – pl.freepik.com
