Małgorzata Dragan: „Emocje – jak je rozpoznawać i jak sobie z nimi radzić?”
Czy czujesz czasami trudne emocje? Takie, z którymi jest Ci źle? Takie, których nie chcesz czuć? Niektóre z nich lokują się w żołądku, inne w głowie, w ramionach, a jeszcze inne trudno zlokalizować. Co zrobić, kiedy coś Cię przytłacza? Jak sobie poradzić z emocjami, jak je rozpoznać i nazwać? O tym przeczytasz w poniższym artykule.
W życiu każdej z nas zdarzają się momenty, kiedy rzeczywistość przytłacza. Chwile, w których nie wiadomo, co zrobić. Często w takich sytuacjach zdarza się, że zakładasz maskę: udajesz, że nie czujesz nic. Wypierasz swoje rzeczywiste emocje i nie pozwalasz sobie na czucie tego, co jest przecież naturalne: złość, smutek, gniew, rozczarowanie.
Dlaczego wypieramy emocje?
Powodów może być wiele. Najczęściej jednak mają one swoje źródło w Twoim dzieciństwie. Zastanów się przez chwilę, czy jako dziecko słyszałaś takie lub podobne zdania:
- „Uspokój się!”,
- „Nie maż się”,
- „Zobacz, jak Twój brat/siostra ładnie je”,
- „Inni jakoś potrafią się grzecznie zachowywać”,
- „Bierz przykład z innych”,
- „Nie płacz!”
Przez takie komunikaty czułaś, że nie możesz być sobą. Sprawiały one, że w Twojej głowie pojawiły się myśli: „Nie mogę być sobą”, „Muszę być taka, jak inni, by dostać uwagę i akceptację”. To naturalne, że jako dziecko wierzyłaś we wszystko, co usłyszałaś na swój temat lub co zostało Ci przekazane w komunikatach niewerbalnych (zmarszczone brwi u taty czy wraz rozczarowania na twarzy mamy). Niestety to wszystko wpływa na Twoje teraźniejsze życie.
Niewyrażone emocje odkładają się w Twoim ciele. Bardzo często pojawiają się bóle brzucha, pleców, głowy, a lekarze pozostają bezradni: diagnostyka nie wykazuje żadnej przyczyny. Z psychiką jest niewiele lepiej: niskie poczucie własnej wartości, lęki…
Co więc zrobić, aby takich sytuacji uniknąć? Jak zadbać o siebie i nauczyć się radzić z emocjami w sposób, jaki będzie Ci służył?
Jak radzić sobie z emocjami?
Najważniejsze to uświadomić sobie, że nie ma dobrych i złych emocji. Emocje po prostu są. Niektóre z nich jednak mogą być nieprzyjemne w odczuwaniu. Jak sobie poradzić z takimi? Zadaj sobie pytanie:
„Kto zabronił Ci czuć?”
Czy był w Twoim życiu ktoś, kto w momencie przeżywania trudnych chwil zakładał maskę i nie pokazywał tego, co czuje? Mama, tata, rodzeństwo? Zobacz to, że to przecież nie jest Twoje. To są słowa/zachowania innych, które po prostu przejęłaś. Być może nikt nie nauczył Cię, jak właściwie postępować z emocjami. Na szczęście możesz teraz, jako dorosła i coraz bardziej świadoma siebie kobieta, sama się tego nauczyć.
Kiedy w Twoim życiu dzieje się coś złego, trudnego:
- zatrzymaj się na chwilę i poprzyglądaj się temu, co się w Tobie dzieje;
- pozwól sobie na płacz, na ciszę, na krzyk…;
- daj sobie czas, pozwól emocjom wybrzmieć;
- zobacz, jak reaguje Twoje ciało;
- przyjrzyj się swoim myślom.
Zwróć też uwagę na to, jak przeżywasz te przyjemne emocje: radość, ekscytację, zachwyt, wzruszenie… Czy pozwalasz sobie na to, by zatańczyć z radości? Czy śpiewasz, kiedy jesteś szczęśliwa? Czy wejdziesz boso do kałuży, by w pełni poczuć się dobrze we własnym ogrodzie? Zastanów się, czy nie ma w Tobie blokujących przekonań typu: „To nie wypada, mam przecież 40/50/60 lat!”?
Życie z lekkością!
Pamiętaj! To, co przychodzi do Twojego ciała: każda emocja, każde uczucie jest ważne i coś Ci mówi. Nie dając sobie zgody na odczuwanie emocji i przeżywanie tego, co się w Tobie i z Tobą dzieje, zamrażasz się w odczuwaniu. Zaopiekuj się sobą, swoim bólem, cierpieniem, złością, rozczarowaniem, smutkiem… Pozwól sobie na niczym nieskrępowaną radość. Utul każdą z tych emocji. Bo przecież chodzi o to, by żyć z lekkością, radością i miłością, prawda?
Małgorzata Dragan-Droga do Marzeń – mentorka kobiet; uczy, jak stawiać granice w zadbaniu o siebie; jej ulubionym narzędziem jest praca pytaniami, jednak towarzyszy też swoim klientom w pracy z lustrem. Współautorka książki „Świat Kobiecej Mocy. Niezwykłe historie 11 kobiet, które odważyły się zmienić swoje życie”, twórczyni „Kart Anielskich” i „Codziennika”, wspomagających pracę ze sobą.
